El kolumbijski placek To wykwintny deser półsłodki o wykwintnym smaku sera, delikatny i puszysty, w który Kolumbijczykom udało się wkomponować swoją tożsamość i sprawić, że stanie się jedną z najbardziej cenionych tradycji gastronomicznych w Kolumbii. To jedna z tradycji rodzinnych, którą dziadkowie starają się wpisywać w zainteresowania i preferencje kolejnych pokoleń.

Przekąska, którą można rozkoszować się od momentu przygotowania ciasta, aż wyjdzie z oleju złociste i chrupiące. Można go podawać na śniadanie w towarzystwie dobrej gorącej czekolady, na kolację w szczególnie chłodne dni lub gdy uda nam się zasłużyć na odpoczynek po długim dniu pracy. Właściwie Kolumbijczycy delektują się buñuelos o każdej porze roku, chociaż są one bardzo reprezentatywne dla sezonu grudniowego.

Na Boże Narodzenie smakuje się ich już od dnia Świeczek, kiedy lampionami i kolorowymi światełkami inaugurują Święta Bożego Narodzenia, wspominając zwiastowanie Archanioła Gabriela Najświętszej Maryi Pannie, która miała być doskonałą Matką Syna Bożego. Nowenna, dobranoc i pożegnanie roku to także okazje, podczas których babcie pokazują swój najlepszy przepis na świętowanie, a najmłodsi uczą się tego w swoim kraju placki są częścią ich tożsamości.

Historia kolumbijskiego ciasta

Ten wykwintny deser będący niezbędnym elementem każdego posiłku gastronomia kolumbijska Wywodzi się z szeroko zakrojonego procesu, w którym uczestniczyło kilka kultur. Panuje zgoda co do tego, że to Hiszpanie przywieźli placek do Kolumbii, a ci odziedziczyli go od Arabów podczas trwającej kilka stuleci okupacji Półwyspu Iberyjskiego.

Tekstura ciasta wytworzonego z amerykańskiego surowca w połączeniu ze smażeniem wynikającym z afrykańskich zwyczajów stanowią żywą i dobitną reprezentację oczywistego krzyżowania ras w kuchni kolumbijskiej. Odbicie tej mieszanki, która również w kuchni nas wzbogaca.

Prawda jest taka, że buñuelo istnieje od wielu stuleci. Legenda głosi, że kiedy minęły lata 1300, wspomniano o nich już w niektórych wierszach. Jej historyczna podróż zaprowadziła ją do Kolumbii, gdzie miejscowi cenią ją i preferują wraz z innymi potrawami, takimi jak empanada, bez której Kolumbijczycy nie wyobrażają sobie życia.

Przepis na kolumbijskie placki

Składniki

Składniki, które są zwykle używane do opracowywania Kolumbijskie pączki są następujące (w przybliżeniu 25 placków):

Mąka kukurydziana, 500 gramów.

Skrobia kukurydziana lub skrobia kukurydziana, 700 gramów

Tarty półtwardy ser costeño, 700 gramów

Cukier, trzy łyżki

Proszek do pieczenia, jedna łyżka stołowa

Dwa jajka

Płynne mleko, pół szklanki lub więcej, jeśli to konieczne.

sól, łyżka

Masło, łyżka.

Olej, trzy łyżki.

Skórka cytrynowa lub pomarańczowa

Przygotowanie kolumbijskich placków

Zaczynamy od wymieszania wszystkich składników, cały czas ugniatając, powoli dodając mleko. Należy unikać, aby ciasto było zbyt miękkie, jego ostateczna konsystencja musi taka być spójne, łatwe do opanowania i wolne od grudek. Dokładne wyrobienie ciasta sprawdza się poprzez uformowanie kuli i ułożenie jej na spodku, ciasto nie powinno się odkształcić, powinno zachować swój kulisty kształt. Gdy ciasto osiągnie odpowiednią konsystencję, pozostawia się je do wyrośnięcia na piętnaście lub dwadzieścia minut.

Z drugiej strony, na średnim ogniu umieść patelnię z wystarczającą ilością gorącego oleju, na której smażone są placki do pożądanej wielkości, ale zazwyczaj mają średnicę około dwóch i pół centymetra. Taki rozmiar sprawia, że pozostają złociste, chrupiące i dobrze wypieczone w środku.

Gdy nabiorą złotego koloru, wyjmujemy je z oleju i kładziemy na chłonnym papierze, aby usunąć jak najwięcej oleju. Podaje się je z gorącą czekoladą lub kawą z mlekiem.

Wskazówki, jak przygotować pyszne kolumbijskie placki

Zalecamy skorzystanie z poniższych wskazówek, które pomogą uzyskać lepsze rezultaty podczas przygotowywania Kolumbijskie pączki:

Po uzyskaniu dokładnego punktu ciasta nie przechowuj go w lodówce ani nie pozostawiaj na dłuższy czas. Spowoduje to utratę powietrza i nie będzie można formować placków.
Do ich smażenia wygodnie jest użyć głębokiej patelni, aby placki unosiły się na oleju i nie przyklejały się do dna. Placki pływające w oleju będą się obracać i ten ruch spowoduje, że zarumienią się ze wszystkich stron.
Należy je smażyć na średnim ogniu, aby olej nie był zbyt gorący i aby proces smażenia wewnętrznego przebiegał prawidłowo. W tym sensie ważne jest, aby placki były jednolite i tej samej wielkości. Aby placki miały jednakową wielkość, spróbuj zrobić kulki o masie 70 gramów.
Aby uzyskać kulisty kształt, wygodnie jest posmarować ręce olejem, aby ciasto do nich nie przylegało.

Smażyć placki w częściach, cztery na cztery. Jeśli nałożysz za dużo satyny, utrudni to poruszanie się i gotowanie.
Pokryj Kolumbijskie pączki z cukrem, gdy jest jeszcze gorący, w przeciwnym razie cukier nie wypłynie na powierzchnię.

Czy wiedziałeś….?

Użycie nadmiaru proszku do pieczenia podczas przygotowania Kolumbijskie pączki Kiedy wejdą w kontakt z gorącym olejem, bardzo szybko brązowieją na zewnątrz, a w środku nie są dostatecznie ugotowane.
Użycie nowej patelni do smażenia placków może wszystko zepsuć. Użyj patelni, która jest już „przyprawiona” i nie będzie się przyklejać do dna.

Jeśli w cieście będzie nadmiar cukru lub placki smażone będą na zbyt gorącym oleju, najprawdopodobniej pękną i stracą swój kształt, a także będą surowe w środku, nawet jeśli na zewnątrz będą złociste.
Eksperci twierdzą, że placuszki są gotowe, gdy przestają się obracać w oleju, mają już złocisty kolor i chrupiącą konsystencję. Powinno to nastąpić około dziesięciu minut po rozpoczęciu gotowania.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe rozważania, mamy nadzieję, że pozostały Ci niezbędne informacje i chęć przygotowania sławy Kolumbijskie pączki. Pyszny deser, który z pewnością udoskonalisz, wielokrotnie ćwicząc przepis, aż uzyskasz upragnione ciasto i opanujesz szczegóły procesu smażenia.

0/5 (Opinie 0)