Chicha argentyńska

argentyńska chicha Jest to napój przygotowywany z kukurydzy przez tubylców, którzy przekazywali swoje zwyczaje z pokolenia na pokolenie. W Argentynie i innych krajach Ameryki rdzenni mieszkańcy lub pierwotni osadnicy sporządzali ten preparat, żując kukurydzę i gromadząc ją w doniczkach, prawdopodobnie wykonanych z gliny, tykw lub tykw, i pozwalając jej fermentować.

Kiedy sfermentowało do takiego stopnia, jaki im smakowało, przyjmowali go podczas uroczystości i ofiar. Twierdzi się, że na północnym wschodzie kraju nadal tak robią. W niektórych krajach amerykańskich, np. w Wenezueli, powszechnie nie jest ona fermentowana i jest napojem bezalkoholowym, z wyjątkiem andyjskiej chicha, która jest fermentowana i dodaje się ananasa. Zatem każdy kraj ma swoją wersję.

Obecnie na większości terytorium Argentyny, gdzie Chicha Argentyna ludzka ślina używana przez tubylców jako środek spulchniający zastępuje zawartą w niej amylazę drożdżami używanymi do wyrobu chleba.

Historia argentyńskiej chichy

Przez tysiące lat Chicha Argentyna Był spożywany przez rdzenną ludność kraju podczas ceremonii i uroczystości religijnych. Jej spożycie rozpoczęło się w północno-wschodniej części kraju, gdzie ówcześni rdzenni mieszkańcy gromadzili się, aby żuć kukurydzę i wypluwać ją do garnków. Zostawili go tam, aż sfermentował pod wpływem enzymów obecnych w ślinie, przekształcając skrobię kukurydzianą w cukier.

Aby nawiązać komunikację ze swoimi bogami, zgodnie ze swoimi wierzeniami, rdzenni mieszkańcy stosowali halucynogeny i chichę przygotowane zgodnie z wcześniejszymi wyjaśnieniami, rozwiązując w ten sposób swoje problemy w swojej społeczności.

Tysiące lat temu rozpowszechnił się zwyczaj zapoczątkowany w północno-wschodniej Argentynie. Klasy kultury wyższej nie zwiększały ich spożycia ze względu na użycie śliny. Dopiero później dodano inne metody osiągnięcia fermentacji.

Przepis na argentyńską chichę

Składniki

10 litrów wody, 1 litr miodu, dwa i pół kilograma miękkiej kukurydzy, dzika paproć.

Przygotowanie

• Kukurydzę zmiel, dodaj miód i wodę w takiej ilości, aby masa była gęsta, zagniataj, aż składniki się połączą.
• Poprzedni preparat wlewa się do pojemnika, który może być wykonany z wypalanej gliny i pozostawia tam bez mieszania do momentu fermentacji (około 14 dni).
• Kiedy zajdzie fermentacja zgodnie ze smakiem osoby przygotowującej chichę, ciasto jest pobierane i w razie potrzeby dodaje się tylko wodę i miód, aby uzyskać plastyczne ciasto, z którego robi się kulki.
• Kulki ciasta otrzymane w poprzednim kroku i gałązki dzikiej paproci gotujemy w garnku z wodą przez około 12 godzin, na małym ogniu. W tej części dodaje się wodę, jeśli wygląda na bardzo suchą.
• Następnie otrzymaną mieszaninę odcedź, dodając miód i przegotowaną wodę, aż do uzyskania pożądanej konsystencji.
• Otrzymaną w poprzednim etapie mieszaninę wlewa się do glinianego garnka i pozostawia pod przykryciem na około 10 dni.
• Codziennie należy dodawać trochę miodu i mieszać, aż się połączy.
• Zakończono poprzednim razem, Chicha Argentyna jest gotowe do spożycia.

Odmiany chicha w innych krajach

Poniżej opisano sposób, w jaki obecnie wytwarza się chichę, w każdym z wymienionych krajów. Należy zauważyć, że w części wymienionych krajów nadal istnieją grupy tubylcze, które nadal wytwarzają chichę, tak jak miało to miejsce w przeszłości. Zachowali ten i inne zwyczaje, przekazując je z pokolenia na pokolenie.

Chile

W Chile przyrządza się różne przetwory zwane chicha, w zależności od regionu kraju. Wśród tych przetworów wyróżniają się między innymi: ten otrzymywany w drodze fermentacji różnych owoców, Muday, który Mapuche robią z kukurydzy, Punucapa z jabłka, rustykalny ferment z winogron.

Boliwia

Najpopularniejsza chicha boliwijska wytwarzana jest z kukurydzy, jest fermentowana i zawiera pewną ilość alkoholu, jest używana podczas uroczystości. W tym kraju występują odmiany, wśród których wyróżniają się: chicha Chuspillo, żółta chicha, fioletowa, które nawiązują do koloru kukurydzy używanej do produkcji chicha, chicha z orzeszków ziemnych, Tarija. Nazywają też przetwory chicha z sokiem owocowym, do którego dodają brandy.

Kolumbia

Również w Kolumbii pierwotni osadnicy, Muiscas, robili chichę z przeżutej i sfermentowanej kukurydzy. Obecnie na wybrzeżu każdy sok owocowy (ananas, marchew, corozo) nazywa się chicha. Również chicha ryżowa, a w innych częściach kraju chicha jest otrzymywana poprzez zrobienie wody panela, dodanie mazamorry z kukurydzy, dobrze się zintegrowanie i pozostawienie do fermentacji.

Ekwador

Obecnie w Ekwadorze chichę wytwarza się poprzez fermentację kukurydzy, ryżu, komosy ryżowej lub jęczmienia, słodząc cukrem granulowanym lub panela. W niektórych regionach kraju wytwarza się go również w procesie fermentacji soków z jeżyn, pomidorów drzewiastych, palmy chonta, ananasa i naranjilli.

Panama City

W Panamie chicha fuerte nazywa się tą, którą wytwarza się z fermentacji kukurydzy w glinianych pojemnikach. W kraju tym nazywa się także chicha każdy sok owocowy, na przykład między innymi: chicha z tamaryndowca, chicha z ananasa, chicha z papai. Robią też gotowaną chichę ryżową, skórkę ananasa, mleko i brązowy cukier.

Czy wiesz, że ...

Głównym składnikiem Chicha Argentyna To kukurydza zapewnia organizmowi szereg korzyści, które wymieniono poniżej:

1. Dostarcza węglowodanów, które organizm zamienia na energię.
2. Zawiera błonnik, który wspomaga procesy trawienne.
3. Zawiera kwas foliowy, który zapewnia korzyści kobietom w ciąży oraz kobietom w fazie odpowiadającej laktacji.
4. Przeciwutleniacze zawarte w kukurydzy eliminują wolne rodniki, pomagając zdrowiu komórek.
5. Dostarcza witaminy B1, która wspomaga zdrowie układu krążenia.
6. Dostarcza składników mineralnych: potasu, wapnia, magnezu, fosforu, cynku i manganu.
7. Zawiera inne witaminy: B3, B5, B1 i C.
8. Dostarcza witaminy B6, która pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu mózgu.