El Gemarineerde kip Het is een typisch gerecht uit de gastronomie van Peru, dat zijn kusten bereikte via de kolonisten en een revolutie teweegbracht in de tijd van de Spaanse onderkoninkrijk door de Peruaanse aboriginals zelf die op zoek waren naar een manier om hun voedsel zo vers en gezond mogelijk te houden voor consumptie op lange termijn.
Dit is een gerecht gemaakt van wit vlees kip of vis, in het bijzonder met sorvina of cojinova, die begint te worden bereid door het geselecteerde vlees, in dit geval de kip, eerder gekookt, met de hand te macereren tot een dressing gemaakt met olie, panca chili, ingelegde chili, azijn en ui. Het wordt koud geserveerd of verpakt op een laag slablaadjes en gaat vergezeld van voorgekookte zoete aardappel, verse kaas, hardgekookt ei en botija-olijven.
Kip Escabeche Recept
Ingrediënten
- 6 stuks kip
- 6 grote uien
- 4 eetlepels azijn
- 1 kopje witte wijn
- 1 eetlepel gemalen chili
- 1 snufje oregano
- Zout naar smaak
- Zwarte peper naar smaak
- 2 verse paprika's
- ½ kopje olie
- 1 kopje olijven
- 3 gekookte eieren
- sla om te versieren
Gebruiksvoorwerpen en materialen
- Diepe pot
- Cuchillo
- Hete pan of koekenpan
- Houten peddel of houten lepel
- Snijplank
- droogdoeken
- Glazen schaal of container met wijde opening
Voorbereiding
- Neem de stukjes kip en plaats ze om voor te koken of kook ze in een diepe pan met kokend water, samen met een beetje zout en peper voor de smaak. Laat 10 minuten koken op middelhoog vuur of tot de kip zacht en lichtroze is.
- Terwijl de kip kookt ga je naar snij de ui en paprika in kleine reepjes. Bewaar ze op een koele plaats.
- Verhit apart de olie in een pan of koekenpan en fruit de ui samen met de verse chili, gemalen chili, oregano, zout en peper ongeveer 5 minuten en voeg dan de wijn en azijn toe. Roer met behulp van een houten peddel, zodat de smaken allemaal tegelijk geïntegreerd zijn. Bovendien kun je, als je wilt, wortel aan de bereiding toevoegen, het belangrijkste is dat alles gelijkmatig wordt gesneden: in fijne en kleine reepjes.
- Voeg vervolgens de stukjes kip toe aan de saus en laat 10 minuten op laag vuur koken of totdat de saus naar wens is ingekookt.
- Serveer in een kom en garneer met sla, gekookte eieren (heel of in stukjes) en gesneden olijven proberen de presentatie delicaat en aangenaam voor onze ogen te maken.
Nutritionele bijdrage
El Gemarineerde kip, een gerecht waarvan we het recept vandaag delen, draagt bij hoge voedingswaarde aan het lichaam van de consument, dat niet alleen wordt gepresenteerd als een rijk en heerlijk gerecht, maar ook als voedzaam op basis van eiwitten en mineralen.
We willen echter altijd dat u zelf kijkt over welke hoeveelheden en porties voedingsstoffen we het hebben, evenals over de calorieën en vetten die de Gemarineerde kip stuurt het organisme, hier een verslag van zijn acties:
Voor 1 portie van 142 gr hebben we:
- calorieën 232 Kcal
- vetten 15 gr
- koolhydraten 5, 89 gram
- Eiwitten 18, 2 gram
- Suiker 1, 72 gram
- cholesterol 141 mg
- fiber 1, 6 gram
- natrium 253 mg
- potasio 244 mg
Een reis door de geschiedenis van een gerecht
De voorwaarde "Marinade" Het verwijst naar de marinade die wordt gebruikt om verschillende voedingsmiddelen te marineren om ze voor een lange tijd te bewaren. In dit geval gaan azijn samen met kruidenwater, kruiden en het te conserveren voedsel hand in hand om een gerecht te creëren dat, toen er nog geen koelkast of andere koeling was, het was de enige manier om vlees en vis te bewaren.
Ook de "Marinade” volgens het etymologische woordenboek van Joan Corominas, komt van Arabo-Perzische sikbag of "stoofpot met azijn" die in Perzië verwees naar een stoofpot met azijn en andere ingrediënten die merkwaardig worden genoemd in "Duizend-en-een-nacht". Deze culinaire techniek werd bijna uitsluitend bereid met vlees of voedsel van dierlijke oorsprong, en ontwikkelden zich tegelijkertijd met Perzië in arabeskenlanden.
Later komt deze schotel aan het licht in de Andalusisch eten waar het ook werd gebruikt als synoniem voor al mujallal waar, naast het hoofdingrediënt, er een basis was van azijn, kruiden en olie, die altijd de rode kleur in de bereiding integreerde, een eigenaardig kenmerk van de bereiding van de Perzische en Spaanse “Escabeche”.
Hoewel het gerecht al wijdverbreid was in het hele Middellandse Zeegebied en werd opgemerkt als een echt Spaans gerecht van voedsel en bereiding, de Castiliaanse vorm van "escabeche" werd voor het eerst opgeschreven in 1525 in de "Libro de los guisados" door Ruperto de Nola, bewerkt in Toledo.
Maar de oorsprong ervan in de Spaanssprekende Amerikaanse landen is nog steeds een raadsel, daarom hebben geleerden en theoretici drie versies of theorieën ontwikkeld over de oorsprong van "Marinade "in deze steden: de eerste vertelt dat" dit gerecht is afgeleid van een Perzisch-Arabische creatie genaamd sikbag en uitgesproken als iskabech, waarvan de belangrijkste elementen azijn en sommige soorten zijn en die werden gedeeld met Spanjaarden die spoedig met de kolonisatie in Amerika zouden aankomen. De tweede theorie zegt: het behoud van een vis genaamd alacha of aleche van de Arabieren dat is gekoppeld aan het Latijnse voorvoegsel "esca" (voedsel) dat werd samengevoegd met de technieken om voedsel te zouten die al in de vijftiende eeuw in Amerika waren ingevoerd en de derde en laatste theorie die verwijst naar Het waren de Arabieren die deze marineertechniek doorgaven aan de Sicilianen die later in Zuid-Amerika arriveerden. specifiek naar de Peruaanse kusten, en deelden hun kennis.
De "Escabeche" in de wereld en in andere gastronomieën
Dankzij de verspreiding van de Spaanse cultuur sinds de XNUMXe eeuw en door het directe contact met verschillende landen in Amerika en de uitbreiding van zijn invloed in heel Azië, is de “Marinade” staat bekend als een voedzaam gerecht dat makkelijk te bereiden is en Het is aangepast aan de verschillende Amerikaanse en Filippijnse keukens volgens hun middelen en behoeften.
Ook hebben veel van deze regio's het niet alleen als hun gerecht geadopteerd, maar ook: ze hebben het aangepast op basis van seizoensproducten, beschikbare landbouwhuisdieren en de middelen en milieukenmerken voor het behoud ervan. Hier zijn enkele van de meest erkende landen volgens dit gerecht:
- Bolivia
De "Marinade” is een typisch gerecht uit deze streek. Hier wordt het bereid van de huid en gekookte varkenspoten, evenals kip, gewoonlijk vergezeld van ui, wortel en locoto, gemengd met veel azijn.
Evenzo, binnen Bolivia de “Marinade” wordt alleen bereid met groenten vergezeld van locoto, ulupica of abibi (klein pittig fruit) evenals ui, wortel en augurk in een fles met brede mond bij voorkeur met azijn. De met groenten gevulde fles laat men een paar dagen rusten, later wordt het gemengd met verschillende maaltijden die zowel binnen als buiten het huis gemaakt kunnen worden.
- Chili
In Chili is de voorbereiding van de Ingelegde ui, een product gemaakt van verse (ongegiste) Valenciaanse uien waarvan de buitenste kataphyllen zijn verwijderd, met andere woorden, zijn lagen zijn genezen. Aan deze ui wordt roze azijn toegevoegd zodat deze een paarswitte kleur krijgt en een sterke smaak en geur van verse ui en azijn.
Ook hier een "Escabeche" met augurken, uien, bloemkool en gesneden wortelen en heet Picle, Daarnaast wordt er een beetje chili of pikant toegevoegd.
- Argentinië en Uruguay
In deze landen el "Marinade" Het is een techniek om bepaalde soorten vis, schaaldieren, gevogelte en groenten kort te bewaren.
Enkele voorbeelden van de laatste zijn: Ingelegde aubergines" de tong in “Escabeche” als vleesgerecht de kip in "Escabeche", kwartel of patrijzen die wit vlees vertegenwoordigen.
- Cuba
Binnen Cuba is de “Marinade" met serrucho of zaagachtige vis snij het bij voorkeur in wielen en haal ze door bloem, later worden ze gebakken en dan worden ze geplaatst om te marineren in een mengsel van gelijke delen olijfolie en azijn, bovendien gesauteerde ui, chilipeper, olijven gevuld met peper en eventueel kappertjes toegevoegd, alles wordt minimaal een week in de koelkast gemarineerd; dan wordt het geconsumeerd met witte rijst of met koude salades.
- Costa Rica
In het geval van Costa Rica, Hier wordt de "Escabeche" bereid op basis van groenten, dat zijn peulen: wortel, bloemkool, zoete chili, ui, tomatensaus, azijn, om er maar een paar te noemen.
Deze worden gekookt in zout water, als ze koud zijn snij in kleine stukjes en voeg witte azijn toe. Ze worden een dag met rust gelaten, daarna wordt een beetje tomatensaus toegevoegd. Het wordt normaal gesproken gebruikt bij maaltijden of als dressing in een salade.
- Filippijnen
Binnen de Filippijnen is de bekendste "Escabeche" vis, meestal lapulapu, een vis die veel voorkomt onder zijn inwoners. Hier staat het bekend als de Spanjaarden die het gebruikten: ondergedompeld in suikerriet of palmazijn, water, suiker en kruiden. Er is echter nog een andere techniek waarbij de vis wordt gebakken voordat deze naar de azijn wordt gestuurd.
Als een merkwaardig feit het Filippijnse nationale gerecht is "adobo", wat eigenlijk een "Escabeche" is. Deze is gemaakt met kip en varkensvlees, heel langzaam gestoofd op middelhoog vuur, gehecht aan een pasta van azijn, sterk geplette knoflookteentjes, laurier en zwarte peperkorrels.
- Panama
De "Escabeche" van vis regeert in Panama en het is zo populair onder Panamezen en toeristen dat het bijna elke dag wordt geconsumeerd. In dit gebied is de "Escabeche" met zaag- of corvina-vis, Pittige chili zoals habanero, bloem, ui, peterselie, knoflook, olijfolie, witte azijn, tomatensaus en azijn worden toegevoegd.
- El Salvador
Dit land wordt gekenmerkt door het bereiden van een “Escabeche” met witte uiDaarnaast worden rode ui, wortel en groene chili of in julienne reepjes gesneden peper toegevoegd en vervolgens wordt het gebakken zodat het allemaal krokant is en dat samen met de azijn en pekel de smaken behouden blijven.
Hoe wordt de augurk bewaard?
De "Escabeche" is gemaakt met als hoofddoel het bewaren van de vis door onderdompeling in een zuur medium, net als de wijnazijn. Hier is de gebruikelijke pH in dit type preparaat lager dan 4.5.
Op dezelfde manier, het gebruikte zure medium stopt de cellen die verantwoordelijk zijn voor bederf, verhindert ook de synthese van de verbinding genaamd trimethylamine, die verantwoordelijk is voor de visgeur.
Het is om deze reden dat augurken geen sterke geur van vis of vlees hebben. Zure media stoppen de verrotting van andere organische weefsels zoals vlees, daarom heet het "Marinade” tot elke culinaire bereiding die een lichte culinaire bereiding in wijnazijn als zuur medium omvat. Bovendien is de toevoeging van paprika, zo gebruikelijk in Spaanse augurken, te wijten aan een schimmeldodende functie die het heeft.
