De ware oorsprong van ceviche mogelijk zal het nooit bekend worden, aangezien het een gerecht is dat door verschillende Latijns-Amerikaanse landen als zijn eigen gerecht wordt betwist; als we het echter over ceviche hebben, denken we meteen aan Peru omdat het in dit land is waar dit gerecht de grootste bloei en populariteit heeft gekregen en de trots van de Peruaanse gastronomie is geworden.
Er zijn verschillende versies over de oorsprong van ceviche. Er zijn mensen die teruggaan tot de XNUMXe eeuw en zeggen dat de Moches, inwoners van het noordelijke kustgebied van Peru, en later de Inca's, de vis kruiden met het sap van zuur fruit of ze onderdompelden in chicha. Met de komst van Europeanen in Amerika werd het gebruik van andere citrusvruchten en het gebruik van pittige stoffen geïntroduceerd bij de bereiding van vis; Dit heeft ertoe geleid dat zelfs de Spanjaarden de uitvinding van ceviche claimen, met het argument dat het Moorse vrouwen waren die experimenteerden door inheemse ingrediënten te combineren met de door hen meegebrachte ingrediënten en de eetbare bereiding van rauwe vis bereikten.
Sommige variabelen zijn opgenomen in de bereiding van ceviche met behulp van as zeevruchtenbasis of elk type vis?, maar het traditionele Peruaanse gerecht wordt gemaakt met verse en rauwe vis, bij voorkeur het type zonder botten, gekookt met de zuurgraad van citroensap en het toevoegen van ui, paprika en een andere dressing.
El ceviche is gemakkelijk te bereiden en vereist in wezen weinig ingrediënten; elke dag zijn er echter mensen die het recept opnieuw willen uitvinden door nieuwe ingrediënten toe te voegen, maar met behoud van de originele componenten en manier van bereiden.
aanbevolen om voor te bereiden een goede ceviche is om verse witvis te gebruiken dat garandeert dat het deel van de lendenen een consistent vlees is dat het gemakkelijker maakt om het in blokjes of blokjes te snijden. Hiervoor worden tong en tandbaars aanbevolen.
Ingrediënten
- 1 kilo brede lende witvis
- Sap van 6 citroenen
- 2 middelgrote rode uien, in dunne juliennereepjes gesneden
- 3 eetlepels fijngehakte verse koriander
- 2 eetlepels chili in kleine stukjes gesneden
- Gemalen peper naar smaak
- Zout naar smaak.
Aanvullende materialen
- Een diepe container, bij voorkeur glas
- Cuchillo
- Tafel om de bezuinigingen te ondersteunen
Voorbereiding
In eerste instantie moet de vis worden schoongemaakt, waarbij de huid, de verharde delen en eventuele kleine botten worden verwijderd. Snijd de vis vervolgens in blokjes van ongeveer 2 cm en bewaar in de koelkast.
Doe het zout, peper en chili in een glazen schaal. Pers de citroenen uit en zorg ervoor dat u ze niet zo veel mogelijk uitperst om te voorkomen dat het sap bitter wordt. Voeg het sap toe aan de vorige ingrediënten en roer. Indien mogelijk is het aan te raden om de fontein omringd te houden met ijsblokjes om een lage temperatuur te garanderen.
Haal de stukjes vis uit de koelkast en voeg ze toe aan het vorige mengsel en roer twee minuten tot alles goed gemengd is. Daar begint de kookperiode, waarbij een verandering in de kleur van het visvlees wordt waargenomen, dat witachtig wordt en zijn sappigheid begint te verliezen, bekend als "tijgermelk". Op dat moment moet u indien nodig het zout corrigeren en de verse koriander toevoegen.
Als laatste wordt de ui toegevoegd, die kan worden toegevoegd in fijne juliennereepjes of de juliennereepjes in kleine partjes. Eenmaal gesneden, moet de ui heel goed worden gewassen en 10 minuten in water worden gelaten om de sterke karakteristieke smaak die het heeft te elimineren. Het laatste ingrediënt dat wordt verwerkt is de ui om ervoor te zorgen dat deze zijn knapperigheid behoudt.
De hele bereiding laat je nog 5 minuten rusten in de koelkast en is klaar om geserveerd te worden.
Handige tips
Bevroren vis mag niet worden gebruikt.
Het is handig om de citroenen met de hand uit te persen om een niet-bitter sap te krijgen.
Het is raadzaam de vis niet langer dan 10 minuten in citroen te laten macereren.
De vloeistof die op de bodem van de container achterblijft, of leche de tigre, kan in kleine hoeveelheden als extra drankje worden geserveerd.
Nutritionele bijdrage
Vis is vlees met een hoog gehalte aan eiwitten en koolhydraten; terwijl het weinig calorieën en vet bevat. Er wordt aangenomen dat sommige witte vis, voor elke 100 g, ongeveer 40 g eiwit, 31 g koolhydraten, 7,5 g meervoudig onverzadigde vetzuren en 2 g enkelvoudig onverzadigde vetten kan bevatten. Het is ook een bron van omega 3 en omega 6.
Onder de vitamines die het levert, zijn vitamine A, D, E, K en die van het B-complex.Wat betreft mineralen, het is rijk aan fosfor, calcium, ijzer, jodium, koper, zink, selenium en kalium.
Ceviche biedt ook overvloedige vitamine C uit citroensap, ui en chili. Deze laatste twee ingrediënten zijn ook een bron van kalium, calcium, fosfor, bètacaroteen en sporenelementen.
Voedsel eigenschappen
Ceviche is een aangenaam, licht verteerbaar en zeer voedzaam voer met veel gezondheidsvoordelen. Vanwege het lage cholesterolgehalte van vis, wordt het aanbevolen om schade aan het hart te voorkomen en tegelijkertijd de regeneratie van lichaamsweefsels te bevorderen.
Afgezien van de voordelen van vis, moeten de voordelen van de andere ingrediënten waaruit het gerecht bestaat, worden overwogen. Er kan worden vermeld dat ui en citroen celontgifting helpen, citroen met zijn hoge gehalte aan vitamine C is een krachtige antioxidant die inwerkt op de productie van collageen, wat gunstig is voor het verstevigen van de huid; Ui is een antisepticum met antibiotische eigenschappen die een belangrijk effect hebben bij het reinigen en beschermen van de luchtwegen.
Alle voedingsstoffen in ceviche zijn in zijn verschillende aspecten gunstig voor de gezondheid, wat de rol ervan in het juiste onderhoud van het immuunsysteem benadrukt, wat in deze tijden van epidemie essentieel is om onze immuunafweer actief te houden.
Over het algemeen biedt vis grote voordelen voor het spijsverterings- en cardiovasculaire systeem, waardoor een goede spijsvertering wordt bevorderd, het gehalte aan triglyceriden in het bloed wordt genormaliseerd, de bloedcirculatie wordt bevorderd en de kans op het optreden van aritmieën wordt verminderd.
