Ir ao contido

sopas chilenas

O sopaipillas, xa sexan salgadas ou tamén se pasan por chancaca, son moi apreciadas polos chilenos, que as consumían sobre todo na época invernal, pero na actualidade cómense durante todo o ano. Consúmese xeralmente á hora do té, os fins de semana, como manxar que se goza en familia. Tamén forman parte das comidas que son fáciles de atopar nas rúas de Santiago.

O sopaipillas Son as raíñas da rúa en todo Chile. Alí están dispoñibles acabados de preparar e quentes para consumir no lugar, a un custo reducido, o que ademais do seu sabor constitúe un atractivo para vendelo como bolos quentes. Os sopaipilleros da rúa tamén os venden en paquetes, listos para levar a casa e fritilos alí no momento en que se van comer. Xa hai marcas en Chile que venden paquetes de sopaipillas listas para fritir.

La sopaipilla de Chile, elabórase basicamente con fariña de trigo, cabaciña (cabaza ou cabaza noutros países) e outros condimentos que poden variar segundo cada rexión do país. Amasar todo, deixar lixeirar un pouco a masa. A continuación fórmanse círculos cun diámetro aproximado de 9 cm coa masa, ou tamén en forma de triángulos, cadrados ou rombos, de espesor moderado e finalmente fritos.

Pódense consumir preparados do xeito descrito anteriormente e acompañados cunha salsa chamada "pebre" feita con cilantro, cebola, allo e chile, entre outros ingredientes. Pódense acompañar con: queixo, aguacate, manteiga, mostaza ou salsa de tomate. Ademais, ás sopaipillas poden ser incrustados ou atravesados chancaca quente, producindo así unha sobremesa moi apreciada, especialmente nos días e noites de inverno.

A preparación e os acompañantes do sopaipilla Varían en cada rexión do país, por exemplo no arquipélago de Chilé a forma é de diamante e adoitan acompañarse con mel ou marmelada. Nalgúns lugares do sur do país, en lugar de cabaciña cocida e moída, engádense patacas cocidas e moídas.

Historia das sopaipillas chilenas

O sopaipillas chilenas É un prato de orixe árabe, quen lle chamaba sopaipa ou pan empapado en aceite. O prato entrou en España no momento en que os árabes o colonizaron e alí quedou co nome de sopaipa. Desde España a sopaipa chegou a Chile a través dos conquistadores españois, dise que as sopaipas comezaron a facerse en Chile desde aproximadamente 1726.

En Chile, os nativos de Araucanía danlle ao prato o nome dun paxaro chamado sopaipillan. Co paso do tempo en Chile borran a última letra e manteñen o nome de sopaipilla.

Ademais de cambiar o nome de sopaipa a sopaipilla, é en Chile onde está o prato no que se mollan as sopaipillas chancaca quente, que é unha salsa feita con panela, canela e casca de laranxa. O prato preparado deste xeito chámase "sopas antigas” que se fixo popular e apreciado por todos os chilenos.

Cabe aclarar que cando se fala de panela en Chile, dito produto non se elabora con cana de azucre como se fai noutros países. En Chile fanse con azucre de remolacha e melaza, que se funden e solidifican unha vez frías.

Receita de sopaipilla chilena

Ingredientes

2 cuncas de fariña de trigo

250 gramos de cabaza previamente cocida e moída

Media cunca de leite

3 culleres de sopa de manteiga

Sal ao gusto

Aceite suficiente para fritir

Preparación

  • Cocemos a cabaciña cortada en cadradiños fervendo en auga ou no forno ata que se amolece e despois trituramos. Tamén derreter a manteiga.
  • Poñer a fariña no lugar de amasar facendo unha depresión no seu centro onde se lle engade a manteiga previamente derretida, o leite, o puré de cabaza e o sal.
  • Despois mestúrase todo e amasase o suficiente ata que a masa estea lisa e lisa. Cubra a masa obtida cun pano ou film plástico e déixaa repousar polo menos 5 min.
  • Enfariña o lugar onde estenderás a masa e procede a facelo cun rodillo ata conseguir un grosor aproximado de 5 mm.
  • A masa córtase en forma triangular, circular ou de rombo, segundo o costume e co tamaño desexado, que se se opta pola forma circular pódese utilizar cun diámetro aproximado de 9 cm. Pícaos cun escarvadentes para evitar que se inchen se queres.
  • Nunha cacerola engade o aceite para fritir e quenta o aceite a lume alto ata alcanzar unha temperatura aproximada de 360 ​​°F ou 190 °. Despois frite as sopaipillas e retíraas do aceite cando adquiran unha cor dourada e colócaas nunha reixa. para escorrer o exceso de aceite.
  • Listos, para degustalos sós ou acompañados de sopas, guisos, ou co seu prato favorito.

Consellos para facer deliciosas sopaipillas

  1. As sopaipillas son máis esponxosas se por cada cunca de fariña engades unha cucharadita de fermento en po.
  2. Só nos casos en que a persoa restrinxiu o consumo de graxas por algún motivo, o sopaipillas pódense cocer. Porque ninguén dubida de que as sopaipillas son máis deliciosas se son fritidas.
  3. É importante non esaxerar o amasado para evitar que se desenvolva o glute, que endurecería as sopaipillas.

Sabías ….?

Para facer a salsa chamada chancaca para beber o sopaipillas e así obter algúnsopas antigas”delicioso, séguense os seguintes pasos: Poñer a panela doce en dúas cuncas de auga e dilúea, remexendo de cando en vez ata que estea líquida. Nese momento, engadimos un anaco de canela e un anaco de casca de laranxa (sen esaxerar porque demasiada casca de laranxa pode amargar moito a salsa) e deixamos ferver 5 minutos a lume suave.

A fariña de trigo coa que se elaboran as sopaipillas aporta ao organismo un importante valor nutricional porque contén fibra que contribúe ao bo funcionamento da dixestión, proteínas de orixe vexetal, hidratos de carbono, que o organismo transforma en enerxía, tamén aporta vitamina B6, fólico. ácido e os minerais cinc, magnesio e potasio.

0/5 (Comentarios 0)