Χιλιανές σούπες

ο sopaipillas, είτε είναι αλατισμένα είτε περασμένα από το chancaca, εκτιμώνται ιδιαίτερα από τους Χιλιανούς, που τα κατανάλωναν ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο, αλλά σήμερα τρώγονται όλο το χρόνο. Γενικά καταναλώνεται την ώρα του τσαγιού, τα Σαββατοκύριακα, ως λιχουδιά που απολαμβάνουμε με την οικογένεια. Είναι επίσης μέρος των γευμάτων που είναι εύκολο να βρείτε στους δρόμους του Σαντιάγο.

ο sopaipillas Είναι οι βασίλισσες του δρόμου σε όλη τη Χιλή. Εκεί διατίθενται φρέσκα παρασκευασμένα και ζεστά για κατανάλωση επί τόπου, με χαμηλό κόστος, που εκτός από τη γεύση του αποτελεί πόλο έλξης για να πουληθεί σαν ζεστό κέικ. Τα πουλάνε και τα sopaipilleros στο δρόμο σε πακέτα, έτοιμα να τα πάρουν σπίτι και να τα τηγανίσουν εκεί τη στιγμή που θα φάνε. Υπάρχουν ήδη μάρκες στη Χιλή που πωλούν πακέτα έτοιμες για τηγάνισμα sopaipillas.

La sopaipilla από τη Χιλή, παρασκευάζεται βασικά με αλεύρι σίτου, σκουός (κολοκύθας ή κολοκύθα σε άλλες χώρες) και άλλα καρυκεύματα που μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με κάθε περιοχή της χώρας. Ζυμώνουμε τα πάντα, αφήνουμε τη ζύμη να ανάψει λίγο. Στη συνέχεια, σχηματίζονται με τη ζύμη κύκλοι με διάμετρο περίπου 9 εκ. ή και σε σχήμα τριγώνων, τετραγώνων ή διαμαντιών, μέτριου πάχους και τέλος τηγανίζονται.

Μπορούν να καταναλωθούν παρασκευασμένα με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω και να συνοδεύονται με μια σάλτσα που ονομάζεται "pebre" που παρασκευάζεται με κόλιανδρο, κρεμμύδι, σκόρδο και τσίλι, μεταξύ άλλων συστατικών. Συνοδεύονται με: τυρί, αβοκάντο, βούτυρο, μουστάρδα ή σάλτσα ντομάτας. Επίσης, στο sopaipillas μπορούν να ενσωματωθούν ή να περάσουν από μέσα καυτό chancaca, παράγοντας έτσι ένα επιδόρπιο που εκτιμάται ιδιαίτερα, ειδικά τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα.

Η προετοιμασία και οι συνοδοί του sopaipilla Διαφέρουν σε κάθε περιοχή της χώρας, για παράδειγμα στο Αρχιπέλαγος της Χιλής το σχήμα είναι διαμάντι και συνήθως συνοδεύονται με μέλι ή μαρμελάδα. Σε ορισμένα σημεία στα νότια της χώρας, αντί για μαγειρεμένο και αλεσμένο σκουός, προστίθενται μαγειρεμένες και αλεσμένες πατάτες.

Ιστορία των χιλιανών σοπαίπιλς

ο χιλιανές σοπαϊπίλες Είναι ένα πιάτο αραβικής προέλευσης, που το ονόμασε sopaipa ή ψωμί μουσκεμένο με λάδι. Το πιάτο μπήκε στην Ισπανία την εποχή που την αποίκησαν οι Άραβες και εκεί έμεινε με το όνομα sopaipa. Από την Ισπανία η sopaipa έφτασε στη Χιλή μέσω των Ισπανών κατακτητών, αναφέρεται ότι η sopaipas άρχισε να παρασκευάζεται στη Χιλή από το 1726 περίπου.

Στη Χιλή, οι Αραουκάνοι ιθαγενείς δίνουν στο πιάτο το όνομα ενός πουλιού που ονομάζεται sopaipillan. Με το πέρασμα του χρόνου στη Χιλή διαγράφουν το τελευταίο γράμμα και κρατούν το όνομα του sopaipilla.

Εκτός από την αλλαγή του ονόματος από sopaipa σε sopaipilla, είναι στη Χιλή όπου το πιάτο που μουλιάζουν οι σοπαίπιλες καυτή τσανκάκα, που είναι μια σάλτσα φτιαγμένη με πανέλα, κανέλα και φλούδες πορτοκαλιού. Το πιάτο που παρασκευάζεται με αυτόν τον τρόπο ονομάζεται "περασμένα sopaipillas” που έγινε δημοφιλής και εκτιμήθηκε από όλους τους Χιλιανούς.

Είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι όταν μιλάμε για την πανέλα στη Χιλή, το εν λόγω προϊόν δεν παρασκευάζεται με ζαχαροκάλαμο όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Στη Χιλή παρασκευάζονται με ζάχαρη από τεύτλα και μελάσα, τα οποία λιώνουν και στερεοποιούνται μόλις κρυώσουν.

Χιλιανή συνταγή Sopaipilla

Συστατικά

2 φλιτζάνια αλεύρι σίτου

250 γραμμάρια κολοκύθας προηγουμένως ψημένη και αλεσμένη

Μισό φλιτζάνι γάλα

3 κουταλιές της σούπας βούτυρο

Αλάτι για γεύση

Αρκετό λάδι για τηγάνισμα

Προετοιμασία

• Μαγειρέψτε το κολοκυθάκι κομμένο σε μικρά τετράγωνα βράζοντάς το σε νερό ή στο φούρνο μέχρι να μαλακώσει και μετά το αλέθετε. Λιώνουμε επίσης το βούτυρο.
• Τοποθετείτε το αλεύρι στο σημείο του ζυμώματος κάνοντας μια κοιλότητα στο κέντρο του όπου προσθέτετε το βούτυρο που έχετε λιώσει προηγουμένως, το γάλα, τον πουρέ κολοκύθας και το αλάτι.
• Έπειτα όλα ανακατεύονται και ζυμώνονται αρκετά μέχρι η ζύμη να γίνει λεία και λεία. Σκεπάζουμε τη ζύμη που έχουμε με ένα πανί ή πλαστική μεμβράνη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 5 λεπτά.
• Αλευρώνετε το σημείο που θα απλώσετε τη ζύμη και συνεχίζετε να το κάνετε με τον πλάστη μέχρι να πάρετε περίπου 5 χιλιοστά πάχος.
• Η ζύμη κόβεται σε τριγωνικό, κυκλικό ή ρομβοειδές σχήμα, σύμφωνα με το έθιμο και με το επιθυμητό μέγεθος, το οποίο αν επιλεγεί το κυκλικό σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάμετρο περίπου 9 cm. Τρυπήστε τα με μια οδοντογλυφίδα για να μην φουσκώσουν αν θέλετε.
• Σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε το λάδι για το τηγάνισμα και ζεσταίνουμε το λάδι σε δυνατή φωτιά μέχρι να φτάσει σε θερμοκρασία περίπου 360 °F ή 190 °. Στη συνέχεια τηγανίζουμε τις sopaipillas και τις αφαιρούμε από το λάδι όταν πάρουν ένα χρυσαφί χρώμα και τις τοποθετούμε σε ένα σύρμα. σχάρα για να στραγγίξει το περιττό λάδι.
• Έτοιμα, για να τα γευτείτε μόνα τους ή συνοδευόμενα με σούπες, μαγειρευτά, ή με το αγαπημένο σας πιάτο.

Συμβουλές για να φτιάξετε νόστιμες σοπαίπιλες

1. Οι sopaipillas είναι πιο αφράτες αν για κάθε φλιτζάνι αλεύρι προσθέσετε ένα κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ.
2. Μόνο σε περιπτώσεις που το άτομο έχει περιορίσει την κατανάλωση λιπών για κάποιο λόγο, η sopaipillas μπορούν να ψηθούν. Γιατί κανείς δεν αμφιβάλλει ότι οι σοπαίπιλες είναι πιο νόστιμες αν είναι τηγανητές.
3. Είναι σημαντικό να μην παρακάνετε το ζύμωμα για να αποτρέψετε την ανάπτυξη γλουτένης, η οποία θα έκανε τις σοπαίπιλες σκληρές.

Το ήξερες ….?

Για να φτιάξετε τη σάλτσα που ονομάζεται τσάνκακα να ρουφήξει το sopaipillas και έτσι αποκτήστε μερικάπερασμένα sopaipillas«νόστιμο, ακολουθούνται τα εξής βήματα: Τοποθετούμε τη γλυκιά πανέλα σε δύο φλιτζάνια νερό και την αραιώνουμε, ανακατεύοντας κατά διαστήματα μέχρι να ρευστοποιηθεί. Σε εκείνο το σημείο, προσθέτουμε ένα κομμάτι κανέλα και ένα κομμάτι φλούδα πορτοκαλιού (χωρίς να υπερβάλλουμε γιατί η πολλή φλούδα πορτοκαλιού μπορεί να πικρίσει πολύ τη σάλτσα) και να βράσει για 5 λεπτά σε χαμηλή φωτιά.

Το αλεύρι σίτου με το οποίο παρασκευάζονται οι sopaipillas παρέχει στον οργανισμό σημαντική θρεπτική αξία γιατί περιέχει φυτικές ίνες που συμβάλλουν στην καλή λειτουργία της πέψης, πρωτεΐνες φυτικής προέλευσης, υδατάνθρακες, τους οποίους ο οργανισμός μετατρέπει σε ενέργεια, παρέχει επίσης βιταμίνη Β6, φολικό οξύ και τα μέταλλα ψευδάργυρο, μαγνήσιο και κάλιο.