Marynowany kurczak

El Marynowany kurczak Jest to typowe danie gastronomii Peru, która dotarła do jego brzegów przez kolonizatorów i została zrewolucjonizowana w czasach hiszpańskiej wicekrólestwa przez samych peruwiańskich aborygenów, którzy szukali sposobu na utrzymanie jak najświeższej i zdrowej żywności do długotrwałego spożycia.  

To jest danie zrobione z białe mięso kurczak lub ryba, szczególnie z sorviną lub cojinova, które przygotowuje się przez macerację wybranego mięsa, w tym przypadku kurczaka, uprzednio ugotowanego, ręcznie na dressing z oliwy, panca chili, marynowanego chili, octu i cebuli. Jest podawany lub pakowany na zimno na warstwie liści sałaty i towarzyszy mu parboiled batat, świeży ser, jajko na twardo i oliwki botija.  

Przepis na escabeche z kurczaka

Składniki

• 6 sztuk kurczaka
• 6 duże cebule
• 4 łyżki octu
• 1 szklanka białego wina
• 1 łyżka mielonego chili
• 1 szczypta oregano
• Sól do smaku
• Czarny pieprz do smaku
• 2 świeże słodkie papryki
• ½ szklanki oleju
• 1 szklanka oliwek
• 3 jajka na twardo
• sałata do dekoracji

Przybory i akcesoria

• Głęboka doniczka
• Cuchillo
• Gorący rondel lub patelnia
• Drewniane wiosło lub drewniana łyżka
• Deska do krojenia
• suszenie ściereczek
• Szklane naczynie lub pojemnik z szerokim otworem

Przygotowanie

1. Weź kawałki kurczaka i ugotuj je lub ugotuj w głębokim garnku z wrzącą wodą wraz z odrobiną soli i pieprzu dla smaku. Gotuj przez 10 minut na średnim ogniu lub aż kurczak będzie miękki i jasnoróżowy.
2. Podczas gdy kurczak się gotuje, udaj się do cebulę i paprykę posiekać na małe paski. Przechowuj je w chłodnym miejscu.
3. Oddzielnie rozgrzej olej w rondlu lub patelni i podsmaż cebulę razem ze świeżym chili, mielonym chili, oregano, solą i pieprzem przez około 5 minut, a następnie dodaj wino i ocet. Mieszaj za pomocą drewnianej łopatki, dzięki czemu wszystkie smaki są zintegrowane w tym samym czasie. Dodatkowo, jeśli chcesz, możesz dodać do preparatu marchewkę, ważne, żeby wszystko pokrojone było równo: w delikatne i drobne paseczki.  
4. Następnie dodaj kawałki kurczaka do sosu i gotuj na małym ogniu przez 10 minut lub dopóki sos nie zostanie zredukowany do twoich upodobań.
5. Podawaj w misce i udekorować sałatą, gotowanymi jajkami (całymi lub posiekanymi) i pokrojonymi oliwkami starając się, aby prezentacja była delikatna i przyjemna dla naszych oczu.

Wkład żywieniowy

El Marynowany kurczak, danie, którego przepis dzielimy dzisiaj, przyczynia się do wysoka wartość odżywcza do organizmu konsumenta, który jest prezentowany nie tylko jako bogate i zachwycające danie, ale także jako pożywne oparte na białkach i minerałach.

Jednak zawsze chcemy, abyś sam obserwował, o jakich ilościach i porcjach składników odżywczych mówimy, a także o kaloriach i tłuszczach, które Marynowany kurczak wysyła organizmowi, tutaj opis jego działania:

Na 1 porcję 142 gr mamy:

• Kalorie 232 kcal
• Tłuszcz 15 gr
• Węglowodany 5g
• Białka 18g
• Cukier 1g
• Cholesterol 141 mg
• włókno 1g
• Sodu 253 mg
• Potasio 244 mg  

Podróż przez historię dania

Termin "Marynata" Odnosi się do marynaty używanej do marynowania różnych produktów spożywczych w celu ich długiego przechowywania. W tym przypadku ocet wraz z wodą ziołową, przyprawami i konserwowaną żywnością idą w parze, aby odtworzyć danie, które gdy nie było lodówki lub innego środka chłodniczego, był to jedyny sposób na konserwowanie mięsa i ryb.  

Ponadto „marynata„według słownika etymologicznego Joan Corominas pochodzi z arabsko-perski sikbag czyli „gulasz z octem” co w Persji odnosiło się do gulaszu z octem i innymi składnikami, które są ciekawie wymienione w "Tysiąca i jednej nocy". Ta technika kulinarna została prawie wyłącznie przygotowana z mięso lub żywność pochodzenia zwierzęcegoi rozwijał się w krajach arabskich w tym samym czasie, co w Persji.

Później ten spodek wychodzi na jaw w środku kuchnia andaluzyjska gdzie był również używany jako synonim al mujallal gdzie oprócz głównego składnika była baza octu, przypraw i oleju, zawsze integrująca czerwony kolor z preparatem, osobliwą cechę przygotowanie perskiego i hiszpańskiego „Escabeche”.

Jednakże, chociaż danie to było już szeroko rozpowszechnione w całym basenie Morza Śródziemnego i zostało zauważone jako prawdziwie hiszpańskie danie jedzenia i przygotowania, kastylijska forma „escabeche” została po raz pierwszy spisana w 1525 r. w „Libro de los guisados” Ruperto de Nola, edytowane w Toledo.

Ale jego pochodzenie w hiszpańskojęzycznych krajach amerykańskich jest nadal zagadką, dlatego uczeni i teoretycy opracowali trzy wersje lub teorie dotyczące pochodzenia „marynata „w tych miastach: pierwsza mówi, że To danie wywodzi się z arabsko-perskiego stworzenia zwanego sikbag i wymawiane jako iskabech, którego głównymi składnikami są ocet i niektóre gatunki, które były dzielone z Hiszpanami, którzy wkrótce przybędą do Ameryki wraz z kolonizacją. Druga teoria mówi zachowanie ryby zwanej alacha lub aleche Arabów jest to związane z łacińskim przedrostkiem „esca” (żywność), który został połączony z technikami solenia żywności, które zostały już wprowadzone w Ameryce w XV wieku i trzecią i ostatnią teorią, która odnosi się do faktu, że To Arabowie przekazali tę technikę marynowania Sycylijczykom, którzy później przybyli do Ameryki Południowej. konkretnie do wybrzeży Peru i podzielili się swoją wiedzą.

„Escabeche” na świecie i w innych gastronomiach

Dzięki rozprzestrzenianiu się kultury latynoskiej od XVI wieku oraz bezpośredniemu kontaktowi z różnymi krajami Ameryki i ekspansji jej wpływów w całej Azji, „marynata” jest znane jako pożywne danie, które jest łatwe w przygotowaniu i Został on dostosowany do różnych kuchni amerykańskich i filipińskich zgodnie z ich zasobami i potrzebami.

Ponadto wiele z tych regionów nie tylko przyjęło go jako swoje danie, ale także zmodyfikowali ją w oparciu o produkty sezonowe, dostępne zwierzęta gospodarskie oraz środki i cechy środowiskowe dla ich ochrony. Oto niektóre z najbardziej rozpoznawalnych krajów według tego dania:

• Boliwia

"marynata” to typowe danie tego regionu. Tutaj przyrządza się go ze skóry i ugotowanych udźców wieprzowych, a także kurczaka, zwykle z cebulą, marchewką i locoto, wymieszane z dużą ilością octu.

Podobnie w Boliwii „marynata” przygotowuje się wyłącznie z warzywami w towarzystwie locoto, ulupica lub abibi (drobne pikantne owoce) oraz cebuli, marchwi i ogórków kiszonych w butelce z szerokim otworem najlepiej z octem. Butelkę wypełnioną warzywami odstawia się na kilka dni, później miesza się z różnymi posiłkami, które można przyrządzić w domu i poza nim.

• Chile

W Chile przygotowanie Marynowana cebula, produkt wytworzony ze świeżej (niesfermentowanej) cebuli walenckiej, której zewnętrzne katafile zostały usunięte, innymi słowy, jego warstwy zostały wyleczone. Do tej cebuli dodaje się różowy ocet, dzięki czemu nabiera ona fioletowo białego koloru oraz mocnego smaku i aromatu świeżej cebuli i octu.

Tutaj też "Escabeche" z piklami, cebulą, kalafiorem i pokrojoną marchewką i nazywa się Picle, Dodatkowo dodaje się trochę chili lub pikantnego.

• Argentyna i Urugwaj

W tych krajach el "marynata" Jest to technika krótkiego przechowywania niektórych rodzajów ryb, skorupiaków, drobiu i warzyw.

Niektóre przykłady tych ostatnich to Marynowane bakłażany" język w „Escabeche” jako danie mięsne kurczak w "Escabeche", przepiórka lub kuropatwy reprezentujący białe mięsa.

• Cuba

Na Kubie „marynata" z serrucho lub rybą typu piła najlepiej pokroić na koła i przepuścić przez mąkę, później smażyć, a następnie zamarynować w mieszance równych części oliwy i octu, dodatkowo cebula smażona, papryczka chili, oliwki faszerowane papryką i opcjonalnie kapary, wszystko marynuje się w lodówce przez co najmniej tydzień; następnie spożywa się go z białym ryżem lub z zimnymi sałatkami.

• Kostaryka

W przypadku Kostaryki Tutaj przygotowuje się „Escabeche” na bazie warzyw, którymi są strąki: marchewka, kalafior, słodkie chili, cebula, sos pomidorowy, ocet, żeby wymienić tylko kilka.

Są gotowane w słonej wodzie, gdy są zimne posiekaj na małe kawałki i dodaj biały ocet. Pozostawia się je na jeden dzień, po czym dodaje się trochę sosu pomidorowego. Zwykle jest używany jako dodatek do posiłków lub jako sos sałatkowy.

• Filipiny

Na Filipinach najbardziej znanym "Escabeche" jest ryba, zwykle lapulapu, ryba bardzo powszechna wśród jej mieszkańców. Tutaj jest znany jako Hiszpanie, którzy go przyrządzali: zanurzone w occie trzcinowym lub palmowym, wodzie, cukrze i przyprawach. Istnieje jednak inna technika polegająca na smażeniu ryby przed wysłaniem jej do octu.

Jako ciekawostka, filipińskie danie narodowe to „adobo”, które w rzeczywistości jest „escabeche”. Ten przyrządzany jest z kurczaka i wieprzowiny duszonych na średnim ogniu bardzo powoli, połączonych z pastą z octu, mocno zmiażdżonymi ząbkami czosnku, liściem laurowym i czarnymi ziarnami pieprzu.

• Panama City

„Escabeche” ryb króluje w Panamie i jest tak popularny wśród Panamczyków i turystów, że jest spożywany prawie codziennie. W tym obszarze „Escabeche” z piłą lub rybą corvina, Dodaje się ostre chili, takie jak habanero, mąka, cebula, pietruszka, czosnek, oliwa z oliwek, ocet, sos pomidorowy i ocet.

• Salwador

Kraj ten charakteryzuje się przygotowywaniem „Escabeche” z białą cebuląDodatkowo dodaje się czerwoną cebulę, marchew i zielone chili lub paprykę pokrojoną w paski julienne, a następnie smaży się tak, aby całość była chrupiąca i aby wraz z octem i solanką zachowały się smaki.

Jak konserwuje się ogórek kiszony?

"Escabeche” ma na celu przede wszystkim konserwację ryb przez zanurzenie w kwaśnym środowisku, jak ocet winny. Tutaj zwykłe pH w tego typu preparatach wynosi poniżej 4.5.

W ten sam sposóbzastosowane kwaśne podłoże zatrzymuje komórki odpowiedzialne za gnicie, zapobiega również syntezie związku zwanego trimetyloaminą, odpowiedzialnego za rybi zapach.

Z tego powodu pikle nie mają silnego zapachu ryb ani mięsa. Media kwaśne powstrzymują gnicie innych tkanek organicznych, takich jak mięso, dlatego został nazwany „marynata” do wszelkich przetworów kulinarnych, które zawierają lekkie przetwory kulinarne w occie winnym jako kwaśnym podłożu. Ponadto dodatek papryki, tak powszechnej w hiszpańskich ogórkach kiszonych, wynika z jej funkcji grzybobójczej.